Verhalen van Lex gelezen en beschreven en deels zelf mee beleefd.



Het Galgenven.
 Foto’s gemaakt door: Bas Janssens 2010© / 2024 ©                                                                                                                                                                                                            Meer en Originele foto’s hieronder!

Over het Galgenven,

Heeft er in die omgeving ooit een galg gestaan?  
Een keer heb ik het gelezen, heel summier, maar ik weet niet of het betrouwbare informatie was.
Als er een gestaan heeft dan moet  het op de Piereberg zijn geweest, de naam duidt er al op.
Vast staat ook dat een galg altijd stond op een plek gelegen aan een weg die leidde naar een stad of dorp, dat was ter afschrikking.
Meer is mij niet bekend.
Het water in het Galgenven is relatief zuur en vervuild met zware metalen als gevolg van de wolwassingen in de negentiende eeuw en daarom zit er ook geen vis in.
Henk van Dullemen en enkele andere TZV ers gingen er wel eens zwemmen.
Geen van hen kon tot op de bodem komen en dan is het dus minimaal vier meter diep.
Ik ben er eens ooit geweest op een stormachtige dag in November.
Ik schrok en huiverde.
Akelige schuimkoppen op de golven, door de gure wind opgejaagd, gaven het geheel een afschrikwekkend aanzien.  
Een naargeestige plaats waar het slecht toeven is, dat was me meteen duidelijk.
In de bodembeplanting rondom het ven wielden de zompen en door het struikgewas ruisten de geesten van de tallozen die ooit hier zijn verdronken.
De wind joeg angstaanjagend door de boomtoppen en het gierend gefluit dat ik daarbij hoorde herkende ik direct als het gekerm van de zielen van de vele gehangenen. 


Gillend ben ik op de loop gegaan, die plek moet wel behekst zijn.”Pas ver na Esbeek ben ik trillend tot staan gebracht door de dienstdoende koddebeier die mij uiteindelijk na veel moeite kon kalmeren””
Mijn vriend Walter Kamp (zie Bakscheven, jaar 1959 Google Hem eens! Walter Kamp,    dacht er anders over.
Lex, wat doe je daar ook in die tijd?
Nee, het ven is niet behekst maar betoverd.
Dat voel je als je er komt op een mooie lentedag, hand in hand met je geliefde.
Dan weet je dat het ruisen door het struikgewas wordt veroorzaakt door de kreugeltjes van Kweetal en Pee Pastinakel die de natuur gaan klaarmaken voor de zomer.
En het geluid in de boomtoppen wordt veroorzaakt door de engeltjes die over ons waken en de vlindertjes, die je tevens in je buik kunt voelen.
Zit wat in, kiest u zelf maar.
In elk geval weten de Toon Hermans fans nu waar ze aan toe zijn. 

Lex Verhoeven.


 Copyright© 2009/2024 Lexverhoeven®



Share by: