Verhalen van Lex gelezen en beschreven en deels zelf mee beleefd.
Coby verdrinkt !
Kobie verdrinkt!
Ik weet niet meer hoe oud ik was maar ik gok op 1947,vier jaar dus.
Het waterpeil in het Baksven was extreem laag, een volwassene kon lopen van het kleine strandje naar de trap op de damespier.
Ik was op die dag daar met mijn moeder en met Kobie, het dienstmeisje van mijn tante.
Kobie kon niet zwemmen, het was een boerendochter uit Diessen.
Aan het einde van de middag liep ons moeder het zojuist genoemde traject
en vervolgens ging ze naar huis.Kobie moest op mij blijven letten en me daarna achter op de fiets naar huis brengen.
Maar ik weet nog goed dat ons ma zei dat Kobie niet moest proberen om na te doen wat zij net had gedaan, blijf in het ondiepe!
Maar ja, het ging anders.
Tot mijn ontzetting ging Kobie het water in met de intentie om ook naar de damespier te lopen.
Ik begon te janken, niet doen, niet doen Kobie!
Ik was echt wanhopig.
Kobie luisterde echter niet en maakte aanstalten om haar tocht aan te vangen.
Dat was te veel voor mij.
Ik rende naar het eerste het beste hokje dat ik kon vinden en ik begon heel en heel hard te huilen, om aandacht te trekken.
Na korte tijd werd het gordijn opzij geschoven en daar stond Gonnie van Gestel.
Ze woonde dicht bij ons.
Wat is er aan de hand vroeg ze.
Kobie verdrinkt, Kobie verdrinkt, snikte ik.
Waar dan ,vroeg Gonnie.
En ze nam me mee naar het kleine standje en ik wees naar de damespier.
Gonnie sloeg meteen alarm, ze begon te wuiven naar de herenkant en dat had effect.
Ik zat zelf weer in mijn hokje te janken maar ik hoorde een groot aantal mensen rennen en ik begreep dat er aktie was.
Paniek alom.
Het plan moet geoefend zijn.
Ze vormden een ketting en ze vonden Kobie,iemand trapte op haar lichaam. Ik kon horen aan de opwinding buiten dat ze was gevonden.
Ze was in de put gelopen waar vroeger de duiktoren had gestaan.
Ik zat nog steeds te rillen in mijn hokje toen Gonnie me weer kwam halen.
Kobie wilde me zien.
Ik moest door een menigte naar de plek waar ze lag, de hoge duikplank bij de dameskant.
Ze lag op een soort veldbed en ze was omringd door mannen in witte pakken en ik zag ook beademingsapparatuur.
Kobie lachte naar me en ik begreep dat ze er nog was.
Ik ben bij Gonnie achterop naar huis gegaan.
Copyright© 2009/2024 Lexverhoeven®